Quran əxlaqında sevgi

Din əx­la­qı­nı ya­şa­yan in­san­la­rın hə­qi­qi mə­na­da sev­mə­lə­ri və se­vil­mə­lə­ri müm­kün de­yil. Hə­qi­qi sev­gi­nin qar­şı­lıq­lı ola­raq ya­şan­ma­sı üçün o in­sa­nın hər şey­dən əv­vəl Al­la­hı də­rin bir sev­gi ilə sev­mə­si və Al­la­hın sev­gi­si­ni qa­za­na bi­lə­cə­yi bir əx­laq gös­tər­mə­si la­zım­dır. Al­lah sev­di­yi bən­də­lə­ri­nin qəl­bi­nə bir sev­gi sa­lır və di­gər in­san­la­rın qəl­bin­də də on­la­ra qar­şı bir sev­gi ya­ra­dır. Unu­dul­ma­ma­lı­dır ki, sev­gi­nin əsl qay­na­ğı və əsl sa­hi­bi yal­nız Al­lah­dır. Sev­gi ki­mi çox bö­yük və qiy­mət­li bir ne­mə­ti ya­şa­ya bil­mək üçün in­sa­nın ilk ön­cə əx­la­qı ilə bu ne­mə­tə la­yiq ol­ma­sı və Al­lah­dan bu ne­mə­ti ona ver­mə­si­ni is­tə­mə­si la­zım gə­lir. Pis bir əx­la­qa ma­lik olan ya da din əx­la­qı­nı ya­şa­ma­yıb ca­hil­lik hə­ya­tı­na öy­rə­şən bir in­san dün­ya­da da, axi­rət­də də bu­na gö­rə bəd­bəxt ola bi­lər, tən­ha və dost­suz qa­la bi­lər 

Sev­gi­nin Al­lah­dan ve­ri­lən bir ne­mət ol­du­ğu­nu Al­lah Qu­ra­nın bir çox ayə­sin­də bil­dir­miş­dir: 

«Biz həm də ona Öz dər­ga­hı­mız­dan bir mər­hə­mət və pak­lıq bəxş et­dik. O, müt­tə­qi idi» («Mər­yəm» su­rə­si, 13).

«Hə­qi­qə­tən, iman gə­ti­rib yax­şı iş­lər gö­rən­lər üçün Rəh­man bir sev­ki ya­ra­da­caq» («Mər­yəm» su­rə­si, 96). 

«Si­zin üçün on­lar­la ün­siy­yət edə­si­niz de­yə öz cin­si­niz­dən zöv­cə­lər xəlq et­mə­si, ara­nız­da sev­gi və mər­hə­mət ya­rat­ma­sı da Onun qüd­rət əla­mət­lə­rin­dən­dir. Hə­qi­qə­tən, bun­da dü­şü­nən bir qövm üçün ib­rət­lər var­dır!» («Rum» su­rə­si, 21).